Διακοπές στο Πεταλίδι σημαίνει μπάνιο με τις ώρες στις γύρω παραλίες, καλό φαγητό, ξεκούραση, βόλτες στα κοντινά αξιοθέατα. Το τουριστικό θέρετρο βρίσκεται πολύ κοντά στην Καλαμάτα (18 χλμ) αλλά και στη Μεσσήνη (13 χλμ.) και αξίζει να διαβάσετε για τη σπουδαία ιστορία του.
Photos
Διακοπές στο Πεταλίδι σημαίνει μπάνιο με τις ώρες στις γύρω παραλίες, καλό φαγητό, ξεκούραση, βόλτες στα κοντινά αξιοθέατα. Στο τουριστικό θέρετρο τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές είναι κτισμένα μέσα στο πράσινο, πλάι στην ακτογραμμή. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Καλαμάτα (18 χλμ.) αλλά και στη Μεσσήνη (13 χλμ.).
Η οργανωμένη παραλία του έχει άμμο και βότσαλο. Υπάρχει παραλιακός πεζόδρομος με ταβέρνες και καφέ και λιμενοβραχίονας. Περπατώντας στο χωριό θα δείτε την εκκλησία της Παναγίας του 1835, ενώ ανασκαφές έφεραν στο φως αρχαιότητες που ανάγονται στην ύστερη κλασική, την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή και την πρώιμη βυζαντινή περίοδο. Πόσοι από τους Έλληνες και ξένους επισκέπτες που έρχονται στο Πεταλίδι για να απολαύσουν τις διακοπές τους πλάι στη θάλασσα, θα φανταζόταν ωστόσο την πλούσια ιστορία της περιοχής;
Όπως διαβάζουμε στο website της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Πεταλιδίου έχει αξιόλογο ιστορικό και αρχαιολογικό πλούτο. Με βάση τις γραπτές πηγές η ιστορία της περιοχής όπου βρίσκεται το σημερινό Πεταλίδι ξεκινάει από την ομηρική εποχή. Περισσότερο ιστορικά τεκμηριωμένη φαίνεται η πορεία της στην κλασική εποχή μέχρι και την Ύστερη Αρχαιότητα. Στη μεσοβυζαντινή εποχή (642μ.Χ – 1024), η ευρύτερη περιοχή του Πεταλιδίου χαρακτηρίζεται από ερήμωση και εγκατάλειψη. Φαίνεται πως ζωντάνεψε ξανά την υστεροβυζαντινή εποχή (1025-1453), περισσότερο ως χώρος εμπορικής δραστηριότητας, ενώ έντονη κινητικότητα αναπτύχθηκε και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και της δημιουργίας του Ελληνικού κράτους. Κορυφαίο γεγονός ήταν η αποβίβαση στον όρμο του Πεταλιδίου του στόλου του Γάλλου στρατηγού Maizon, για να εκκαθαρίσει την Πελοπόννησο από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ, καθώς και η δημιουργία στην περιοχή της αποικίας των Μανιατών. Ο οικισμός ιδρύθηκε επίσημα το 1834 από τον Νικόλαο Πιέρρο Μαυρομιχάλη, φανατικό υποστηρικτή του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο οικισµός άρχισε να κτίζεται το 1835 και ο πολεοδομικός σχεδιασμός έγινε βάσει ενός ορθολογικά οργανωμένου σχεδίου, το οποίο συντάχθηκε από τους Βαυαρούς μηχανικούς Κόλμαν και Στράους, µε ορθογώνια διάταξη και πρόβλεψη δημόσιων χώρων.
Κάτι ακόμη βασικό είναι ότι εδώ συναντήθηκαν άνθρωποι από τρεις διαφορετικές γεωγραφικές ενότητες: Μανιάτες, κάτοικοι των γύρω περιοχών και Αρκάδες Βλάχοι από χωριά όπως η Αλωνίσταινα. Οι μεταξύ τους διενέξεις άρχισαν να σταματούν από το 1920 και μετά. Σταδιακά έμαθαν να συμβιώνουν. Το Μανιάτικο στοιχείο ήταν ισχυρό, πάντως, και το γλωσσικό τους ιδίωμα διατηρήθηκε στο Πεταλίδι στη διάρκεια του χρόνου χάρη στο περίφημο μανιάτικο μοιρολόι.